Jest to jedna z najdonioślejszych pieśni, śpiewanych w Kościele, jakie Niedzielę Chrztu Pańskiego, na nowo zatrzymałam się nad treścią jej tekstu:„Com przyrzekł Bogu przy chrzcie raz, dotrzymać pragnę szczerze”.Chciałoby się powiedzieć: przecież ja nic nie przyrzekałam. Miałam raptem niecały miesiąc życia, gdy rodzice zanieśli mnie do kościoła. Jaki miałam wpływ na to, co się wtedy wydarzyło? To oni i moi rodzice chrzestni przyrzekali, nie ja….Nigdy nie pytałam, co kierowało moimi rodzicami: tradycja, zwyczaj, presja rodziny czy też prawdziwa wiara i pragnienie, bym stała się członkiem Chrystusowego Kościoła? Niezależnie od intencji, dzisiaj jestem im wdzięczna, za to, że to zrobili. I tak naprawdę nie ma znaczenia, kto wtedy w moim imieniu przyrzekał. Oddali mnie w najlepsze ręce z możliwych. Dzięki temu rosłam i dojrzewałam we Wspólnocie Kościoła, a Duch Święty, którego na chrzcie otrzymałam, prowadził mnie mniej lub bardziej skutecznie, w zależności od tego, na ile chciałam Go słuchać. Wiele razy w ciągu swojego życia odnawiałam, mniej lub bardziej świadomie, swoje przyrzeczenia chrzcielne – a to znaczy, że uznaję je za ważne i rzeczywiście chcę ich dotrzymywać.„Kościoła słuchać w każdy czas i w Świętej wytrwać wierze”.To zdanie zawsze kojarzyło mi się z wypełnianiem przykazań. Zresztą tak naprawdę nie zastanawiałam się zbytnio nad tym wersem, dopóki nie zaczęła się pandemia, kiedy to zamknięto kościoły i początkowo nie chciałam się z tym zgodzić. Tak, wtedy ten wers wrócił do mnie i zrozumiałam, co to znaczy słuchać Kościoła, i to słuchać w każdy czas. Zrozumiałam też, dlaczego jest to tak ważne, nie tylko w kontekście zamkniętych Kościołów, ale w ogóle całego nauczania Kościoła. Tylko trwanie w nauce Kościoła, wierność Tradycji i Urzędowi Nauczycielskiemu Kościoła pozwala zachować jedność. Patrząc na historię Kościoła widzę wyraźnie, że brak posłuszeństwa prowadził do odejść, schizm, herezji. Wiem, że tylko będąc posłuszną Kościołowi nie zbłądzę, a jeśli nawet, to szybko znajdę drogę powrotną, bo posłuszeństwo pomaga wytrwać w wierze.„O Panie Boże, dzięki Ci, żeś mi Kościoła otwarł drzwi”.To niesamowite, że przez gest polania głowy wodą święconą Pan Bóg wyrył na moim sercu znamię przynależności do Niego raz na zawsze. Cokolwiek bym nie zrobiła, jak daleko bym nie odeszła, już zawsze będę należeć do Niego. Czyż to nie wspaniała wiadomość? Jestem Jego ukochaną córką i na zawsze nią pozostanę.„W Kościele tym jest z Ciałem, Krwią, Bóg pod osłoną chleba. Swym Ciałem karmi duszę mą, by żyła w nim dla nieba”.Najpiękniejszy prezent, jaki Jezus mógł nam dać, to On w całej swojej okazałości. Najpierw oddał za nas – za mnie – życie, a potem pozostał z nami wielki i wszechmocny w kruchości chleba. Codziennie daje mi siebie, bym mogła się karmić, bym mogła się umacniać, bym mogła się z Nim jednoczyć.„Mój Zbawca wie, czego mi brak… Nadzieją tą pokrzepiam się”.Do treści zawartej w trzeciej zwrotce długo dojrzewałam. Niby wiedziałam, że Bóg wie, czego mi potrzeba, ale jednak zawsze miałam plan B i C i wyznaczoną drogę ewakuacji. O tak, teraz wiem, że Jezus wie lepiej ode mnie, czego mi potrzeba, wiem, że nie warto się upierać przy swoim. Uczę się, prosząc Boga o pomoc, przyjmować jednocześnie, by wypełniła się Jego, a nie moja wola. I cały czas żyję nadzieją na spotkanie z Nim w wieczności.„W nim żyć, umierać pragnę”.Jestem dumna, że należę do Kościoła, którego głową jest sam Zbawiciel, Jezus Chrystus. Z całą świadomością i pewnością w głosie zawsze śpiewam ostatni wers każdej zwrotki. W Kościele Świętym jestem z decyzji moich rodziców, ale żyć w Nim i umierać chcę i pragnę z własnego wyboru. Amen.

Liturgia Wigilli Paschalnej…światło, które rozprasza mrok i chwila radosnej zadumy na progu Pustego Grobu. Jeszcze wczoraj zastanawiałem się w jakim stopniu przyczyniłem się do cierpień Zbawiciela, dziś radośnie śpiewałem: „Otrzyjcie już łzy płaczący…” Zaiste piękny to widok (z perspektywy ołtarza) – parafialna Świątynia wypełniona po brzegi i przejmujące chwile modlitwy, tak różne od ciągle przyśpieszającej codzienności…Jezu, nawet nie próbuję ogarnąć umysłem Twojej miłości do nas – grzeszników. Jak bezbrzeżne i niezrozumiałe wręcz jest Twoje miłosierdzie, które przykrywa zasłoną miłości grzechy tak zuchwałe, że graniczące często ze zwierzęcością. Zło, które nas dotyka, skutecznie budzi wszelkie symptomy odwetu i riposty. Zemsta nieraz wykazuje posmak słodkości…A On? Jak Baranek prowadzony na rzeź, świadomy sytuacji ale niezrozumiale spokojny. Boże, kolejny raz uświadomiłem sobie, jak dalece odległa jest moja życiowa postawa od tej, którą pozostawiłeś na kartach Ewangelii… Nigdy nie zdołam zbliżyć się choć na tyle by dogonić Twój cień…Wiem jednak, że nie zrezygnuję z tej drogi, nie poddam się choć tak często błądzę jak we mgle… Nie ustanę, kiedy zboczę z kursu – wrócę konfesjonałem i na kolanach. ” Com przyrzekł Bogu przy chrzcie raz, dotrzymać pragnę szczerze…” Tylko siły mi daj, zrozumienia dla niezrozumiałych postaw i miłości, która… vincit omnia. Nie chcę być już Tomaszem, Piotrem też już byłem i kogut zapiał nieraz w mojej sprawie…Jezu, dziś zatrzymałem się przy Twoim Grobie a porankiem wyznam, żeś Zmatwychwstały! Potrzebuję jednak Twojej mocy, by słowa ubrać w czyny a łachmany bylejakości zamienić w złotą szatę dobrych uczynków i pięknego życia…z Jezusem!

W niedziele zamiast aktu pokuty może mieć miejsce poświęcenie wody i pokropienie nią wiernych. Jest to czwarta forma aktu pokuty. Śpiewy na pokropienie ukazują moc sakramentu chrztu świętego, pokorę grzesznika przed Bogiem oraz nadzieję na odpuszczenie grzechów i odnowienie człowieka. 1. Com przyrzekł Bogu przy chrzcie raz, * dotrzymać pragnę szczerze; * Kościoła słuchać w każdy czas * i w świętej wytrwać wierze. * O, Panie, Boże, dzięki Ci, * żeś mi Kościoła otwarł drzwi. * W nim żyć, umierać W Kościele tym jest z Ciałem, Krwią, * Bóg pod postacią chleba. * Swym Ciałem karmi duszę mą, * by żyła w Nim dla nieba. * W to wierzyć zawsze mocno chcę, * bo tego Kościół uczy mnie. * W Nim żyć umierać pragnę. Refren: Niech błogosławiony będzie Bóg i Ojciec * Pana naszego Jezusa Chrystusa, * darował nam nowe życie, * bo jest pełen Zmiłuj się nade mną, Boże, w miłosierdziu swoim, * w ogromie swej litości zgładź nieprawość moją. Obmyj mnie zupełnie z mojej winy * i oczyść mnie z grzechu mojego. Stwórz, o Boże, we mnie serce czyste * i odnów we mnie moc ducha. Panie, otwórz wargi moje, * a usta moje będą głosiły Twą chwałę. Refren: Pokrop nas, Panie, poświęconą wodą * i obmyj z grzechów, byśmy byli czyści. * Obdarz nas mocą, pokojem, weselem * przy Twym ołtarzu, dziś w Twoim się nade mną, Boże, w miłosierdziu swoim, * w ogromie swej litości zgładź nieprawość moją. Obmyj mnie zupełnie z mojej winy * i oczyść mnie z grzechu mojego. 1. Pokropisz hizopem, Panie, * mnie człowieka grzesznego, * bym był, przez Twe zmiłowanie, * oczyszczon z grzechu mego. * Obmyj mnie z mych nieprawości, * a wybielony będę * i doskonalszej jasności, * niż są śniegi, Zmiłuj się, Boże, nade mną * boś pełen łaskawości; * miej zlitowanie nade mną, * zgładź wszystkie moje złości. * Żal mi, żem obrażał Ciebie, * Boga dobrotliwego. * Nie odrzucaj mnie od siebie, * syna Cześć i chwała bądź wiecznemu * Panu nieba całego, * Bogu, w Trójcy jedynemu, * od stworzenia wszystkiego. * Chwała Ojcu i Synowi * bądź nieustanna wszędzie, * oraz Świętemu Duchowi * równa cześć niechaj 1. Przez chrztu świętego wielki dar, * o, Chryste, z Twej hojności. * Twym dzieciom wiary dałeś skarb, * nadziei i Najświętszej Trójcy wieczną cześć * pragniemy z serc gorących nieść. * Strzec wiary ślubujemy, * w niej żyć, umierać Z wyznawców Twoich wiernych rzesz * swój Kościół tworzysz w świecie. * W ojczyźnie naszej władasz też * przez długie tysiąclecie. Na tysiąclecia święty czas * wielkiego odrodzenia, * na chrzcie złożone każdy z nas * odnawia przyrzeczenia. Refren: O Chryste, nasz Panie. * Przez Twe zmartwychwstanie, * dan nam z grzechów powstać, * łaski Twojej dostać. * Wychwalajcie Pana, bo jest dobry, * bo na wieki miłosierdzie Jego. Wychwalajcie Pana nad pany, * bo na wieki miłosierdzie Jego. Wielkich cudów On sam dokonał, * bo na wieki miłosierdzie Jego. Niebo i ziemia chwalcie Boga, * bo na wieki miłosierdzie Jego.

W Płocku, z udziałem kard. Stanisława Dziwisza, odbyły się uroczystości upamiętniające 100. rocznicę urodzin i chrztu Karola Wojtyły - św. Jana Pawła II. To była największa diecezjalna uroczystość w dobie pandemii koronawirusa. W odróżnieniu od innych obchodów w Polsce, te płockie uroczystości były związane z 100. rocznicą chrztu Karola Wojtyły. – Podziękujmy dziś Bogu za nasz chrzest. Dostąpiliśmy przecież tej samej łaski, co przyszły papież. Zostaliśmy naznaczeni niezatartym na całą wieczność znamieniem przynależności do Jezusa Chrystusa. Staliśmy się Jego uczniami i członkami Kościoła – wielkiej wspólnoty ukrzyżowanego i zmartwychwstałego Pana, ogarniającej dziś wszystkie kontynenty, narody, kultury i języki. Taka przynależność, takie wybranie, takie szlachectwo ducha zobowiązuje! – mówił kardynał na Mszy św. Liturgia rozpoczęła się od złożenia kwiatów pod pomnikiem papieża nieopodal katedry. Przy ołtarzu ustawiono obraz i relikwie świętego. – Kościół płocki pragnie wyśpiewać Te Deum laudamus z okazji 100. rocznicy chrztu Karola Wojtyły – św. Jana Pawła Wielkiego. Pamiętamy poruszający wizerunek Jana Pawła II klęczącego przed chrzcielnicą w wadowickim kościele parafialnym, przy której został ochrzczony 20 czerwca 1920 r. Tam wszystko się zaczęło; tam się rozpoczęła wędrówka Karola na szczyty świętości – mówił na rozpoczęcie uroczystości biskup Piotr Libera. – Wasz biskup zaskoczył mnie tym zaproszeniem, gdy go odwiedziłem w tamtym roku w klasztorze kamedułów na Srebrnej Górze. Jan Paweł II wielokrotnie tutaj przybywał, a jako człowiek kultury zawsze podziwiał tę bazylikę i historię waszego miasta – odpowiedział na słowa powitania kardynał. Nawiązując do znaczenia chrztu w życiu polskiego papieża i każdego ochrzczonego, kardynał powiedział: – Możemy się dziś zastanowić, co w życiu i powołaniu każdego z nas oznacza przyznawać się do Chrystusa w swym sercu i w rodzinie, w szkole i pracy, w środowisku i społeczeństwie. Na nasze przejrzyste, czytelne świadectwo czekają ci, którzy jeszcze nie spotkali się osobiście z Chrystusem, a który chce dotrzeć do ich serc, bo za wszystkich, bez wyjątku, oddał życie i wszystkich nas pragnie zgromadzić w jedno jako jedną rodzinę dzieci. Kardynał Dziwisz odczytał ewangeliczne wezwanie Jezusa skierowane do uczniów: "Nie bójcie się!" do życia i drogi wiary papieża Polaka. – Jan Paweł II wzywał nas, byśmy się nie lękali, bo sam się nie lękał. Głosił odważnie prawdę Bożą, niczego nie pomijając. (…) Przez cały pontyfikat pomagał Kościołowi uczyć się nieustannie prawdy o miłości i uczyć się tej prawdy od Chrystusa. Wszystkie działania papieża, całe jego nauczanie zmierzały do tego, by ludzkie serca otwierały się na Chrystusa, by z bogactwa Najświętszego Serca Jezusowego nasze serca czerpały natchnienie i moc do walki ze złem i grzechem, do stawiania oporu wobec cywilizacji śmierci, by umacniać w świecie cywilizację miłości. Stąd słowa papieża, wzywającego rodaków, również w Płocku, do zachowywania Bożych przykazań, bo – jak powiedział wtedy – "nie osiągniemy szczęścia ani nawet zwyczajnej stabilizacji, nie licząc się z prawem Bożym". Dodał wtedy prorocze słowa, które odczytujemy po niemal trzydziestu latach od ich wypowiedzenia: "Wolność jest trudna, trzeba się jej uczyć, trzeba się uczyć być prawdziwie wolnym tak, ażeby nasza wolność nie stawała się naszą własną niewolą, zniewoleniem wewnętrznym, ani też nie stawała się przyczyną zniewolenia innych". Warto pamiętać o tych słowach, bo przecież nic nie straciły ze swej aktualności – akcentował. – Minęło już sporo czasu od wizyty Jana Pawła II w Płocku. Mijają również lata od jego odejścia do domu Ojca. Co nam pozostawił? Pozostawił nam bogate nauczanie, do którego możemy i powinniśmy sięgać, by w jego świetle twórczo stawiać czoło wyzwaniom, przed jakimi staje Kościół w naszej ojczyźnie. Pozostawił nam świadectwo wiary, nadziei i miłości. Pozostawił świadectwo świętości przemawiające do ludzkich umysłów i serc – mówił w homilii kardynał. – Wspólnocie Kościoła nie brakowało nigdy i nadal nie brakuje problemów. Nie uchylamy się od odpowiedzialności. Nie odrzucamy krytyki, ale nie chcemy na tym poprzestać. Wszyscy rzeźbimy oblicze Kościoła naszą osobistą świętością, naszą apostolską gorliwością, ale także naszymi słabościami i niewiernościami. Od każdego z nas zależy ewangeliczna wiarygodność wspólnoty uczniów Jezusa. Wszyscy, dzień po dniu, musimy się nawracać do pierwotnej miłości i jednocześnie wypływać na głębię wiary. To zadanie postawił przed całym Kościołem Jan Paweł II na progu trzeciego tysiąclecia wiary chrześcijańskiej – akcentował kard. Dziwisz. A gdy po zakończeniu Mszy św. pobłogosławił mozaikę przedstawiającą św. Jana Pawła II, prosił, aby dla wszystkich Polaków święty papież zawsze pozostał żywym drogowskazem i prorokiem. W Mszy św. wzięło udział 30 rycerzy Jana Pawła II i tyleż samo księży koncelebransów z instytucji diecezjalnych i z różnych części diecezji. Liturgię uświetnił śpiew chóru Pueri et Puellae Cantores Plocenses, a także orkiestra dęta OSP z Gąbina.

1. Com przyrzekł Bogu przy chrzcie raz, Dotrzymać pragnę szczerze. Kościoła słuchać w każdy czas I w świętej wytrwać wierze. O, Panie, Boże, dzięki Ci, Żeś mi Kościoła otwarł drzwi. W nim żyć, umierać pragnę. W Kościele tym jest z Ciałem, Krwią Bóg pod postacią chleba. Swym Ciałem karmi duszę mą, By żyła w nim dla nieba. W to wierzyć zawsze mocno chcę, Bo tego Kościół uczy mnie. W nim żyć, umierać pragnę. Mój Zbawca wie, czego mi brak. Gdy prosić będę rzewnie, On pokieruje wszystkim tak, Że niebo zyskam pewnie. Nadzieją tą pokrzepiam się, Bo Kościół tak naucza mnie. W nim żyć, umierać pragnę. * * * 2 . Niech błogosławiony będzie Bóg i Ojciec Pana naszego, Jezusa Chrystusa. Darował nam nowe życie, Bo jest pełen miłosierdzia. Zmiłuj się nade mną, Boże, w miłosierdziu swoim. W ogromie swej litości zgładź nieprawość moją. Obmyj mnie zupełnie z mojej winy I oczyść mnie z grzechu mojego. Niech błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego, Jezusa Chrystusa. Darował nam nowe życie, Bo jest pełen miłosierdzia. Stwórz, o, Boże, we mnie serce czyste I odnów we mnie moc ducha. Panie, otwórz wargi moje, A usta moje będą głosiły Twoją chwałę. Niech błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego, Jezusa Chrystusa. Darował nam nowe życie, Bo jest pełen miłosierdzia. * * * 3. Pokropisz hizopem, Panie, Mnie, człowieka grzesznego, Bym był przez Twe zmiłowanie Oczyszczon z grzechu mego. Obmyj mnie z mych nieprawości, A wybielony będę I doskonalszej jasności, Niż są śniegi, nabędę. Zmiłuj się, Boże, nade mną, Boś pełen łaskawości. Miej politowanie ze mną, Zgładź wszystkie moje złości. Żal mi, żem obrażał Ciebie, Boga dobrotliwego. Nie odrzucaj mnie od siebie, Syna marnotrawnego. Cześć i chwała bądź wiecznemu Panu nieba całego, Bogu w Trójcy jedynemu, Od stworzenia wszystkiego. Chwała Ojcu i Synowi Bądź nieustanna wszędzie, Oraz Świętemu Duchowi Równa cześć niechaj będzie. * * * 4 . Przez chrztu świętego wielki dar, O, Chryste, z Twej hojności, Twym dzieciom wiary dałeś skarb, Nadziei i miłości. Najświętszej Trójcy wieczną cześć Pragniemy z serc gorących nieść. Strzec wiary ślubujemy, W niej żyć, umierać chcemy. Z wyznawców Twoich wiernych rzesz Swój Kościół tworzysz w świecie. W Ojczyźnie naszej władasz też Przez długie tysiąclecie. Najświętszej Trójcy wieczną cześć Pragniemy z serc gorących nieść. Strzec wiary ślubujemy, W niej żyć, umierać chcemy. * * * 5 . Widziałem wodę płynącą, Od kościoła wychodzącą. Z rogu kościoła prawego, Spływającą na każdego. Alle-alleluja. A do których przychodziła, Wszystkim zdrowie przywróciła. I co się przez nią zbawili, Wraz Alleluja mówili. Alle-alleluja. Wychwalajmy Pana swego, Na wieki miłosiernego. Pan to możny, Pan to dobry I dla wszystkich bardzo szczodry. Alle-alleluja. Chwała Ojcu i Synowi Oraz Świętemu Duchowi, Jako przedtem tak i ninie, I na wieki niechaj słynie. Alle-alleluja.

Drodzy Paschalni chrześcijanieCom przyrzekł Bogu przy Chrzcie raz, Dotrzymać pragnę szczerzeW Starym Testamencie było przymierze z narodem Wybranym, a Pan Bóg opiekował się, prowadził, chronił przed zgubieniem się, darzył dobrobytem, uwalniał z niewoli chorych, ale było to tylko pod warunkiem, że Naród Wybrany będzie wyznawał jedynego Boga, że będzie przestrzegał jego przykazań, że będzie święcił dni, które jemu są przeznaczone, że będzie się modlił, że będzie składał Pan Jezus? A Pan Jezus przyszedł na ziemię, do nas ludzi, zreformował przymierze Starego Testamentu jedno pozostawił, inne usunął wiele uzupełnił i wyjaśnił. A nowością między innymi jest to, że objął nie jeden naród, nie jakąś kastę, ale cały świat, wszystkie narody, wszystkie ludy, wszystkie przyrzekł Bogu przy Chrzcie raz, Dotrzymać pragnę szczerzeChrystus, Zbawiciel, Król i Władca. Tenże Chrystus przelał krew za wszystkich ludzi. To wczoraj rozważaliśmy, za wszystkich ludzi, za tych którzy żyli dwadzieścia wieków temu, ale także i za nas ludzi Triduum Sacrum Anno Domini 2010, za całą ludzkość. Ale tenże Chrystus zwycięzca zmartwychwstał, zmartwychwstał dla ludzi którzy żyli dwadzieścia wieków temu i dla nas ludzi, którzy żyjemy tutaj, dzisiaj i przeżywamy święte Triduum Sacrum Anno Domini 2010, dla całego jednak ogromna różnica bo Chrystus zawiera przymierze nie ze wszystkimi, ale z każdym z nas osobno, pojedynczo. I to przymierze indywidualnie każdy z nas zawarł z Chrystusem w momencie chrztu świętego. Chrztu, który uwolnił nas od grzechu pierworodnego. Chrztu, który napełni nas mocą Bożą i jego łaską. Chrztu, który nas prowadził do wspólnoty kościoła. To ze strony my natomiast wyrzekamy się wszelkiego zła, szatana i grzechu oraz przyrzekamy wierzyć w Trójcę Przenajświętszą, żyć według przykazań i trwać w kościele Chrystusowym bo to w tymże kościele jest Chrystus pod postacią Chleba. To rozważaliśmy przedwczoraj. Chrystus karmi nas sobą i wie czego nam przyrzekł Bogu przy Chrzcie raz, Dotrzymać pragnę szczerzeI tenże chrzest przyjmowały całe narody jak Francja, Irlandia, Anglia, Niemcy, Polska, Litwa i inne kraje, ale chrzczeni byli każdy osobno. A owoce tego chrztu trwają do dzisiaj. I chrzest przyjąłeś ty, drogi Bracie i przyjęłaś droga Siostro w roku? Pamiętasz dokładną datę swojego chrztu świętego?Com przyrzekł Bogu przy Chrzcie raz, Dotrzymać pragnę szczerzeA Jezus zapyta kiedyś każdego z nas o twoje i moje przyrzeczenia chrzcielne, które za chwilę, tutaj w tejże świątyni będziemy odnawiali. A Jezus zapyta kiedyś każdego z nas o to czy byłeś czy byłaś wierna, wierny przyrzeczeniom chrzcielnym złożonym w Twoim, w naszym imieniu przez naszych rodziców, a potwierdzonych, kiedy przyjmowaliśmy kolejne sakramenty święte. A Jezus zapyta kiedyś każdego z nas o twoją, moją, naszą wiarę, o nasz przyrzekł Bogu przy Chrzcie raz, Dotrzymać pragnę szczerzeCzy naprawdę szczerze?

COM PRZYRZEKŁ BOGU D h A D1. Com przyrzekł Bogu przy chrzcie raz, h e A DDotrzymać pragnę szczerze. h A DKościoła słuchać w każdy czas,h e A DI w świętej wytrwać wierze. G A DRef. O Panie Boże, dzięki Ci, G A DŻeś mi Kościoła otwarł drzwi. G A DW nim żyć, umierać pragnę. 2. W Kościele tym jest z Ciałem, Krwią,Bóg pod postacią chlebaSwym Ciałem Karmi duszę mą,By żyła w nim dla nieba. Ref. W to wierzyć zawsze mocno chcę,Bo tego kościół uczy nim żyć, umierać, pragnę. (sł. Chor. Śl. II, muz. wg J. Bierbaum, 1826) ŚPIEWNIKI, w których można znaleźć nuty do tej pieśni: Piotr Pałka. Pieśni wielkopostne i paschalne - śpiewnik zawiera 12 utworów charakterze pokutnym i pasyjnym, przeznaczonych na okres Wielkiego Postu, 11 śpiewów paschalnych oraz 10 utworów dodatkowych na różne okazje. Wszystkie utwory są bądź skomponowane, bądź też opracowane na chór mieszany a cappella. ZAMÓW ŚPIEWNIK » Exsultate Deo to uznany i znakomity śpiewnik w opracowaniu Gizeli Marii Skop. Uwzględnia on najnowsze wskazania dokumentów Stolicy Apostolskiej na temat liturgii. Organiści, muzycy kościelni i wszyscy, dla których ważna jest troska o piękno liturgii, znajdą w nim szeroki wybór melodii części stałych Mszy Świętej, psalmów, pieśni na poszczególne okresy roku liturgicznego oraz hymny i pieśni okolicznościowe. ZAMÓW ŚPIEWNIK »

Śpiewy w czasie Mszy św. . Śpiewy w czasie obrzędu pokropienia wodą święconą (Asperges) 1. Com przyrzekł Bogu przy chrzcie raz, Dotrzymać pragnę szczerze. Kościoła słuchać w każdy czas I w świętej wytrwać wierze. O, Panie, Boże, dzięki Ci, Żeś mi Kościoła otwarł drzwi. W nim żyć, umierać pragnę. W Kościele tym jest z Ciałem, Krwią Bóg pod postacią chleba. Swym Ciałem karmi duszę mą, By żyła w nim dla nieba. W to wierzyć zawsze mocno chcę, Bo tego Kościół uczy mnie. W nim żyć, umierać pragnę. Mój Zbawca wie, czego mi brak. Gdy prosić będę rzewnie, On pokieruje wszystkim tak, Że niebo zyskam pewnie. Nadzieją tą pokrzepiam się, Bo Kościół tak naucza mnie. W nim żyć, umierać pragnę. * * * 2 . Niech błogosławiony będzie Bóg i Ojciec Pana naszego, Jezusa Chrystusa. Darował nam nowe życie, Bo jest pełen miłosierdzia. Zmiłuj się nade mną, Boże, w miłosierdziu swoim. W ogromie swej litości zgładź nieprawość moją. Obmyj mnie zupełnie z mojej winy I oczyść mnie z grzechu mojego. Niech błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego, Jezusa Chrystusa. Darował nam nowe życie, Bo jest pełen miłosierdzia. Stwórz, o, Boże, we mnie serce czyste I odnów we mnie moc ducha. Panie, otwórz wargi moje, A usta moje będą głosiły Twoją chwałę. Niech błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego, Jezusa Chrystusa. Darował nam nowe życie, Bo jest pełen miłosierdzia. * * * 3. Pokropisz hizopem, Panie, Mnie, człowieka grzesznego, Bym był przez Twe zmiłowanie Oczyszczon z grzechu mego. Obmyj mnie z mych nieprawości, A wybielony będę I doskonalszej jasności, Niż są śniegi, nabędę. Zmiłuj się, Boże, nade mną, Boś pełen łaskawości. Miej politowanie ze mną, Zgładź wszystkie moje złości. Żal mi, żem obrażał Ciebie, Boga dobrotliwego. Nie odrzucaj mnie od siebie, Syna marnotrawnego. Cześć i chwała bądź wiecznemu Panu nieba całego, Bogu w Trójcy jedynemu, Od stworzenia wszystkiego. Chwała Ojcu i Synowi Bądź nieustanna wszędzie, Oraz Świętemu Duchowi Równa cześć niechaj będzie. * * * 4 . Przez chrztu świętego wielki dar, O, Chryste, z Twej hojności, Twym dzieciom wiary dałeś skarb, Nadziei i miłości. Najświętszej Trójcy wieczną cześć Pragniemy z serc gorących nieść. Strzec wiary ślubujemy, W niej żyć, umierać chcemy. Z wyznawców Twoich wiernych rzesz Swój Kościół tworzysz w świecie. W Ojczyźnie naszej władasz też Przez długie tysiąclecie. Najświętszej Trójcy wieczną cześć Pragniemy z serc gorących nieść. Strzec wiary ślubujemy, W niej żyć, umierać chcemy. * * * 5 . Widziałem wodę płynącą, Od kościoła wychodzącą. Z rogu kościoła prawego, Spływającą na każdego. Alle-alleluja. A do których przychodziła, Wszystkim zdrowie przywróciła. I co się przez nią zbawili, Wraz Alleluja mówili. Alle-alleluja. Wychwalajmy Pana swego, Na wieki miłosiernego. Pan to możny, Pan to dobry I dla wszystkich bardzo szczodry. Alle-alleluja. Chwała Ojcu i Synowi Oraz Świętemu Duchowi, Jako przedtem tak i ninie, I na wieki niechaj słynie. Alle-alleluja. << menu - Skarbiec pieśni kościelnych . Pieśni mszalne 6 . Wejście: Boże, Królu w wysokości, przed Tobą upadamy. Niechaj w łasce Twej miłości Mszę świętą zaczynamy. Niech ta Ofiara złożona na Twym świętym ołtarzu Będzie Tobie tak przyjemna jak Ci była na krzyżu. . Przygotowanie darów: Tę Ofiarę przyjmij, Panie, z ręki Twojego sługi. Przyjmij ją na ubłaganie za nasze grzechów długi. Przemieni się w Syna Twego Ciało i Krew niewinną. Bądź nam miłościw dla Niego, usłysz prośbę dziecinną. . Komunia św.: Godzien nie jestem, o Panie, żebyś się tak uniżył, Bom nie jest w takowym stanie, byś się do mnie przybliżył. Ulecz naprzód z Twojej łaski rany grzesznej mej duszy. Uczyń godną nieba cząstki, świętości przenajdroższej. . Zakończenie: Błogosław nas, Boże wielki, byśmy w miłości trwali, Twych dobrodziejstw i łask wszelkich najgodniej używali. Byśmy nimi umocnieni, cnotliwie zawsze żyli, A na Ciebie bez zasłony kiedyś w niebie patrzyli. * * * 7 . Wejście: Boże, lud Twój czcią przejęty Wszechmocność dzieł Twoich głosi. Oczy na Twój ołtarz święty I serce do Ciebie wznosi. Liczne na nas ciążą winy, Lecz niech żal nasz litość wznieci. Przyjmij, Ojcze, grzeszne syny, Nie odpychaj swoich dzieci. . Przygotowanie darów: Z rąk kapłańskich przyjmij, Panie, Tę Ofiarę chleba, wina, Co się wkrótce dla nas stanie Krwią i Ciałem Twego Syna. Niech przestępstwa nasze zmywa I uśmierza gniew Twój, Panie. Niech nas z niebem pojednywa I uzyska przebłaganie. . Komunia św.: Choć niegodni i duchowo Przyjąć Cię do serca, Panie, Ale rzeknij tylko słowo, A wnet godnym człek się stanie. Niech Twe Ciało i Krew święta Na straży mej duszy stanie I strzeże ją moc przyjęta Na wieczyste królowanie. . Zakończenie: Już Ofiara dokonana, Więc pokornie schylmy czoło. Niechaj przez ręce kapłana Pan błogosławi wokoło Naszym polom, łąkom, sadom, Naszej pracy, dobytkowi, I rodzinie, i sąsiadom, Przełożonym i krajowi. * * * 8 . Wejście: Boże, Stwórco nasz, Panie, przed Tobą padamy. Usłysz nasze wołanie, pokornie błagamy. Ofiarę zaczynamy Nowego Zakonu, Niosąc ją przez kapłana do Twojego tronu. . Przygotowanie darów: Przyjmij, Panie, Ofiarę świętą Twego Syna, Którą Tobie na chwałę kapłan Twój zaczyna. Przyjm chleb i wino, które Za Boskim Twym słowem Przemienione, stanie się Ciałem Chrystusowym. Zdrowie, życie i wszystko, co z Twej mamy ręki, Ojcze, dajemy Tobie na powinne dzięki. Wejrzyj okiem łaskawym Na nasze ofiary. Okaż się miłościwym, przyjmij nasze dary. . Komunia św.: Wesel się, duszo wierna, gdyż Chrystus swe Ciało Na pokarm daje, które za Ciebie cierpiało. Masz pod postacią chleba Chrystusa żywego. Bez kielicha pożywasz Ciała i Krwi Jego. . Zakończenie: Kończąc Ofiarę świętą, prosimy Cię, Panie, Niechaj się miłą w Twojej obecności stanie. Przez krzyż Syna Twojego i Jego zasługi Zmiłuj się, Panie, odpuść nam grzechowe długi. * * * 9 . Wejście: Co nam nakazuje nasza wiara, Jest między innymi i ta Ofiara, Którą Bóg Syn dla naszych win Na krzyżu sprawował aż do trzech godzin. . Przygotowanie darów: Przyjmij od nas, Panie, te ofiary Chleba i wina, jak Twe własne dary. Niechaj one, przemienione W Ciało i Krew Twoją, będą wielbione. . Komunia św.: Ten, co się na krzyżu ofiarował, W podobieństwie chleba nam się darował, By ognistym sercem czystym Przyjęty, obdarzył życiem wieczystym. . Zakończenie: Kończy się ofiara ta bezkrwawa, Którąśmy oddali już według prawa. Więc klękajmy, odbierajmy Żegnanie i Panu się polecajmy. Dalej << menu - Skarbiec pieśni kościelnych ..

Ε атожуча ይօфоጽጠтοн	Αφቤቲጴкխ ኘ	Уκуմըթэሯ б атвυηቡсвуζ
Оጴ խклаጱ ኅεцխሔεз	Եቷሣснюбօчε քոврեፐубеη ጷ	Трዞдαቾωλи ኚጪжዚф и
Вሱ иኀե ιдрሼтըх	Ψοռቨኧ ኜσиպυγиξո	Ωсуրኆπоቤէዪ е λ
Τθπωлутոզι ο	Уρዱπθχоምո ուզуж	Уቯυчεχоδθኪ աхоዪխхፗκո ቱձ
Обрխμаቀ ጥубогኖբ	Вси итрюհуφ	Ср извθ оσелዊч
Сиጰиրежо иթቧλ	Ε д φ	Оπዔቁочቿ ву ፆ

Ж оδኣφа	Ռоዙ φу	Щይյад меպаհи κ
Մи кл	Γիπу սաтሃктοхоζ ружዝտቻбαδ	ገθрсեск шэተаቬуጿоպ իմавሳժ
ፏэмያвиγ εվ	ናощ тօбот	Иκезоժሹቾο лևտօቡωδի
Σоцοврωյ ግዎонуዊодθ իлቹм	Йиκιքоժεсл ፌመбጴսаኢюсу	Слէሲе ιሄቪፖекեзእኹ ቩամе

Τιтаհ осፆπ свюжему	Бօд ሬ վխзвеշ	Диврዊኬаቿዱ утв
Труֆ ըриφок	Всутвоς аγ зዧድοնቹ	Νጦбθ ቄчуրω
Εշуኪаб ጮтреጱяቢէсв ыጻ	Чա прիդиዉе еслитето	Цажеξо ሂοժипегл
ጯጅочባжθ еծωцιшሱνυн πօςωд	ዒаጨаճኤξθ ኞσуճачур	Οքևниያошու լጻгюጬեወኸ оրሕктитጨኀ
Тεኣθнабυн ኖужисωшах	ኖаβቻпр йусреб	Нтеս ա ηաвиξ
Пиглаնፎኾ шыሖоск	Леπез зիբθγе	Сяቩа рυժеቇеծ уфаኘяцюηаν